GRZYBICA
Skóra stóp ze względu na częsty kontakt z otoczeniem, urazy oraz możliwe pocenie się jest narażona na szereg chorób dermatologicznych. Do najczęstszych należy grzybica i drożdżyca stóp i/lub paznokci.
Grzybica stóp i paznokci jest najczęstszą infekcją grzybiczą skóry człowieka.
Wywołują ją grzyby- dermatofity, najczęściej Trichophyton rubrum i Trichophyton mentagrophytes, które mają powinowactwo do keratyny zawartej w naskórku, włosach i paznokciach. Dotyczy ona 30-50% dorosłej populacji. Zachorowalność na grzybicę stale rośnie ,szczególnie w dużych skupiskach ludzkich. Grzybica u człowieka może być spowodowana zarówno grzybami pochodzenia odzwierzęcego,
ludzkiego ,a także grzybami rozwijającymi się w glebie. Jest to choroba zaraźliwa, a nieleczona atakuje całe rodziny i może przyczynić się do powstawania innych chorób np. na tle alergicznym.
Objawy typowe dla grzybicy stóp to:
– wyraźnie odgraniczone czerwone plamy w obrębie stóp,
– obecność zapalnych grudek i pęcherzyków,
– złuszczanie na powierzchni,
– świąd,
– brzydki zapach stóp,
– przewlekły przebieg.
Możemy wyróżnić kilka odmian grzybicy stóp:
– międzypalcowa – umiejscowiona jest najczęściej w czwartej i piątej przestrzeni międzypalcowej. Jednak zmiany skórne mogą obejmować również inne przestrzenie. Początkowe zmiany mają charakter zaczerwienienia i świądu skóry zakażonej okolicy. Potem dochodzi do złuszczania ,maceracji i pęknięć naskórka oraz tworzenia się pęcherzyków, które mogą układać się w zlewne ogniska z nasilonym wysiękiem.
– złuszczająca – zwana także grzybicą „ mokasynową”. Zajmuje całą powierzchnie podeszwową i boczne części stopy. Zmiany mają charakter ognisk nadmiernego złuszczania, nadmiernego rogowacenia, z pogłębieniem linii skórnych i licznymi pęknięciami i rozpadlinami.
– potnicowa – charakteryzuje się występowaniem licznych, drobnych pęcherzyków, które często zlewają się z sobą. Pęcherzyki zlewają się z sobą tworząc ogniska zaschnięte bądź wysiękowe z charakterystycznym złuszczaniem. Zmianom skórnym może towarzyszyć świąd.
Opisane zmiany mogą często nawracać i może im towarzyszyć grzybica paznokci. Paznokcie ulegają przebarwieniu na mętny, biały, żółty lub czarny kolor. Następnie płytka paznokciowa zaczyna grubieć i unosić się. Zmieniony chorobowo
paznokieć może być bolesny przy najmniejszym `ucisku. Dochodzi do sytuacji, kiedy
chodzenie sprawia ból, bo nawet najwygodniejsze buty urażają chore palce.
Grzybica paznokci nie ustępuje samoistnie, wymaga leczenia dermatologicznego. Jest ono bardzo trudne i długotrwałe, głównie z powodu powolnego wzrostu paznokci stóp. Źródła medyczne podają, że współczynnik wyleczeń wynosi od 60 do 80%, a nawrotów (w ciągu 2 lat od rozpoczęcia leczenia) od 15 do 20%.
Drożdżyca stóp jest wynikiem zakażenia drożdżakami z gatunku Candida albicans.
Drożdże występują fizjologicznie na skórze i błonach śluzowych człowieka, a zmiany chorobowe powodują dopiero wtedy ,kiedy zaistnieją dodatkowe sprzyjające czynniki:
– cukrzyca i inne choroby ogólnoustrojowe,
– zaburzenia krążenia,
– zaburzenia żołądkowo – jelitowe,
– otyłość,
– ciąża,
– leczenie antybiotykami,
– awitaminozy,
– mikrourazy,
– maceracja naskórka,
– nadmierna potliwość,
– podeszły wiek,
– wilgotne warunki pracy,
– noszenie obuwia nie przepuszczającego powietrza.
Drożdżyca stóp atakuje zwykle przestrzenie międzypalcowe. Mogą także atakować płytki i wały paznokciowe.Obraz kliniczny charakteryzuje się:
– zmianami rumieniowo – wysiękowymi,
– skórą ostro zapalną i złuszczającą,
– bolesnymi popękaniami,
– maceracją naskórka,
– obecnością na obwodzie ognisk chorobowych rozsianych wykwitów grudkowo -pęcherzykowych.
Skuteczna terapia przeciwgrzybiczna powinna uwzględniać :
– rozpoznanie mikologiczne przed rozpoczęciem leczenia,
– usunięcie czynników powodujących rozwój infekcji,
– odpowiedni dobór leku,
– prawidłowe prowadzenie terapii,
– kontrolę po zakończeniu leczenia (badanie kliniczne i mikologiczne).
Udział podologa w terapii grzybicy paznokci stóp jest nieodzowny, polega na usunięciu zniszczonej przez grzybnię części płytki paznokciowej oraz nałożeniu preparatu przeciwgrzybicznego. Wszystkie zabiegi należy przeprowadzać ze szczególnym zachowaniem aseptyki i sterylizacji chroniącej pacjenta i podologa.
Ważnym aspektem w profilaktyce grzybicy jest zapobieganie ,a więc:
– dbanie o higienę,
– zabezpieczanie stóp na basenach, łaźniach i saunach (klapki,dezynfekcja),
– staranne wycieranie stóp, zwłaszcza przestrzeni miedzypalcowych,
– w czasie lata, noszenie przewiewnego, lekkiego obuwia,
– noszenie bawełnianych skarpetek zmieniany codziennie,
– wykonywanie co jakiś czas zabiegów podologicznych,
– używanie własnego ręcznika, skarpetek i butów,
– używanie własnych przyborów toaletowych (nożyczki, cążki, pilnik),
– przy nadmiernej potliwości, częste mycie stóp i stosowanie zasypek przeciwpotowych,
– stosowanie odpowiedniej diety,
Obecnie, gdy dostępne są nowoczesne i wysoce skuteczne leki, do stosowania miejscowego i ogólnego, grzybica staje się chorobą w pełni uleczalną.
Czas trwania zabiegu do 60 minut.